Historie rijschool

De geschiedenis van autorijschool Otto

De autorijschool is eigenlijk zoals veel bedrijven bij toeval ontstaan. Een buurman van mijn ouders was bevriend met een toenmalige autorijschoolhouder Dick Voet in ons dorp.
Op een verjaardag van die buurman was deze Dick Voet daar ook aanwezig. Op zo’n verjaardag wordt natuurlijk over van alles gesproken en zo kwam ook het werk van de rijschoolhouder ter sprake, hij vertelde dat hij veel werk had, en vroeg of de buurman iemand wist die hem zou kunnen helpen als rij-instructeur. De buurman zei ga maar naar Otto, die vind ik daar wel geschikt voor.

Op een zaterdag belde Dick Voet bij ons aan, en vroeg of mijn vader misschien zin had om in zijn vrije tijd bij hem aan de slag te gaan als rij-instructeur. De eerste reaktie van mijn vader was: “maar dat kan ik toch helemaal niet?” Dick Voet stelde voor om eens een paar keer achterin mee te rijden tijdens wat rijlessen, waar mijn vader mee instemde. Die “paar keer” werden al snel een week of zes en telkens zei hij: “en nu jij !” Mijn vader bleef de boot afhouden tot ze op een zaterdag omstreeks 12 uur terug kwamen uit Dordrecht en Dick Voet ter hoogte van het winkelcentrum aan de Reeweg zijn leerling de opdracht gaf om de auto tot stilstand te brengen. Mijn vader vroeg zich af waarom hij dat deed maar daar kwam hij snel achter. Hij zei weer: “en nu jij, ik loop wel naar huis”. Daar zat hij dan met het zweet in zijn handen op die drukke zaterdagmiddag. Gelukkig liep dit avontuur goed af en is hij gedurende 4 jaar naar volle tevredenheid hier werkzaam geweest. 

Op een zekere dag vroeg hij of mijn vader de autorijschool wilde overnemen omdat hij naar Friesland ging verhuizen, maar ze kwamen niet tot een akkoord. Er bleef maar 1 ding over en dat was een eigen zaak beginnen en op 23 november 1970 was autorijschool Otto een feit.

Het aantal leerlingen bleef groeien en in maart 1972 is mijn moeder ook autorijles gaan geven en besloten ze om de vakdiploma’s te gaan halen (die toen overigens nog niet verplicht waren). Na het behalen van deze papieren werden zij door het CBR hiervoor beloond met een pasje waarmee ze bij alle examens van de leerlingen mochten meerijden en eventueel examens ruilen, wat voor die tijd best zeldzaam was. 

Zo zie je hoe een bepaald bedrijf tot stand kan komen. Een groot gedeelte van mijn leven was ik al achter de schermen werkzaam binnen het bedrijf voor het uitvoeren van hand- en spandiensten. In januari 2005 heb ik het bedrijf van mijn ouders overgenomen. Sinds 1 december 2007 genieten zij van hun welverdiende pensioen in Brabant.
Net als mijn ouders zie ik het vak van rij-instructeur niet als werk maar een passie!

Onze oude lesauto’s